Duurzaamheid staat bij veel bedrijven hoog op de agenda, al dan niet verplicht om aan wetgevingen te kunnen voldoen. Europa ziet wel brood in elektronische toestellen een langer leven te geven door kopers meer opties te geven tot herstelbaarheid. Kunnen bedrijven ook hun steentje bijdragen door hun toestellen tweedehands te kopen of verkopen?
Binnen de circulaire economie zijn er volgens Swappie in ieder geval nog problemen die verhinderen dat elektronische toestellen een zo lang mogelijk leven hebben. We gaan met Claire Darmon, verantwoordelijke public affairs bij Swappie, in gesprek over de problemen en het standpunt van het bedrijf tegenover de aankomende Right to repair act ofwel reparatiewet. Deze wet stelt dat smartphones en laptops gerepareerd moeten kunnen worden als daar geen technische beperkingen voor zijn die reparatie onmogelijk maken.
Die wetgeving kan mogelijks ook voor kleine ondernemingen met beperkte IT-budgetten van pas komen. Door de wetgeving zullen er namelijk meer onderdelen beschikbaar komen van smartphone- en laptopproducten om herstellingen uit te voeren.
Duurzaamheid en herstelbaarheid kunnen ook samen
Volgens Darmon hebben producenten herstellingen over de jaren heen steeds moeilijk gemaakt om te verzorgen dat een toestel langer meeging. “Een batterij is bijvoorbeeld niet langer uit een smartphone te halen, omdat dit nefast zou zijn voor de waterdichtheid van het toestel.” Lang was de gedachte dat een toestel niet herstelbaar moest zijn, als dit de duurzaamheid garandeerde.
Meer recent is er een mentaliteitswijziging, voornamelijk bij de Europese wetgevers. Swappie is één van de bedrijven die gelooft dat duurzaamheid en herstelbaarheid hand in hand gaan met elkaar. Darmon lijnt uit dat er verschillende voorwaarden zitten aan de haalbaarheid van deze stelling. Het is belangrijk technieken die herstellingen tegenhouden te verbannen. Daarnaast moet het transparant gecommuniceerd worden hoeveel een nieuw onderdeel van een toestel kost.
Darmon legt de voorwaarden uit aan de hand van een sprekend voorbeeld: “Als er een autoband moet vervangen worden, dan ga je niet terug naar de showroom waar de auto is gekocht. In de plaats daarvan ga je naar de garage of doe je het zelf. Welke merk banden je gebruikt, hoef je ook niet over na te denken. Waarom zou dit bij elektronische toestellen dan anders zijn?”
Tip! Milieu-impact van IT? Veel organisaties hebben geen idee
Producenten werken reparaties vaak nog in de hand
Dat het prijspunt en de transparantie hierover nog niet altijd op punt staat, merkten we al op in het Self Service Repair-programma van Apple. Zo bleek dat het financieel niet aantrekkelijker is om een toestel te repareren dan om deze in te leveren bij een Apple-gecertificeerde professionele reparateur. De verborgen kosten zitten in de reparatietools die gebruikers apart moeten aankopen om een onderdeel van een toestel correct te kunnen vervangen.
Fabrikanten zijn er volgens Darmon ook niet happig op reparaties door een derde partijen te laten uitvoeren. Deze hebben geen rechtstreekse contracten met de fabrikanten van elektronische toestellen. “Originele makers geven de onderdelen en handleidingen bijvoorbeeld soms niet aan derde partijen. Op die manier proberen ze toch weer alles onder controle te houden, ook waar kopers terechtkunnen met hun toestellen na aankoop blijven ze afhankelijk van de fabrikant.”
Voordat de circulaire economie echt van de grond kan komen, zijn er dus nog verschillende hordes te nemen. De aankomende wetgeving neemt niet veel van deze hordes weg, aldus Darmon. “De fabrikanten blijven controle houden over de diensten na verkoop. Als gebruikers de onderdelen niet van de fabrikant kopen of een niet-gecertificeerde reparateur opzoeken, dan dreigen ze met de garantie af te nemen. De Europese wetgeving zal daar geen grote veranderingen in teweegbrengen.”
Tweedehandsmarkt voor bedrijfstoestellen
In bedrijven is een toestel zeker niet altijd kapot als het vervangen wordt. Veel bedrijven hebben ook een hoeveelheid dienstjaren geplakt op hun toestellen. Hierna kiest het bedrijf een nieuw toestel ter vervanging, ook als het oude toestel nog werkt. Deze toestellen kunnen dan nog een tweede leven krijgen, maar vaak gebeurt dat niet. Volgens Darmon ligt dat aan onwetendheid: “Slechts 33% weet dat een toestel een nieuw leven kan krijgen op de tweedehands markt en kijkt naar de mogelijkheden.”
Ze vult daarbij wel nog aan dat de tweedehandsmarkt voor business-to-business (B2B) sowieso nog maar in de startfase staat. Dat zou er ook voor kunnen zorgen dat de mogelijkheden op de tweedehandsmarkt vaak nog niet bekend zijn. De markt groeit in ieder geval wel volgens haar en kan in de toekomst dus een steeds interessantere optie vormen voor bedrijven.
Lees ook: De mogelijkheden voor refurbished toestellen in je onderneming